SULTANIM

 

Cümle dervişan,dergaha gelmiş  

Aşkın ateşini sineye dermiş

Tevhid çekip,Mevlâ’ya ermiş

Aşk ateşini yakan Sultanım.

 

Kıyam zikrine, kaldırdın bizi

Semazen gibi döndürdün bizi

Hû, Hâk çekip, yandırdın bizi

Şaki'den said yapan Sultanım.

 

Sohbetinle bizi müstefid etdin

İnsan-ı Kâmil-i bize öğrettin

Gece kaldırdın,zikir ettirdin

İmân ateşini yakân Sultanım.

 

Sâdelik sende, tevâzû sende

Sünnete hürmet, muhâbbet sende

Kerâmet gösterip, utanmâk sende

Yüzünde nur saçan Sultanım.

 

Şöhrete kapılıp, isim yapmâdın

Gizledin kendini, tevvâzu yaptın

Peygamberle sohbet devamlı yaptın

Edebî,îrfân-ı güzel Sultânım.

 

Seney-i devriyen, yine geliyor.

Mücrüm nevzat seni çok özlüyor

Gözünü dikmiş, yolun gözlüyor

Gönlümün âteşini yâkan Sultânım.

 

Nevzat-1993-Bursa